İlk yazıda vurgulamaya çalıştığım temel düşünceleri bir kez daha hatırlayalım: Hekimlik bilim ve sanatının iki ana ilkesinden biri olan “Hastalık yoktur, hasta vardır” ilkesi modern tıp uygulamalarında değerini kaybetmiştir. Bu
Günümüz Türkiye’sinde gazetecilerden oyunculara, politikacılardan işadamlarına kadar pek çok insan “ben tarikatı”nın müridi. Bu insanlar kendilerine tapınmayı, var olma sebebi haline getirmiş durumdalar. Onlara kalırsa hayatın asıl amacı, ne pahasına
İnsanlar arasındaki karşılıklı iyi niyete dayalı ilişkilerde “mistik” bir taraf olduğuna inanmışımdır. Bu mistik yön sayesinde ilişkinin neticesinde karşılıklı huzur duygusunun oluştuğunu düşünürüm. Bahsettiğim türdeki insan ilişkisine en iyi örnek
Henüz Atatürk Üniversitesi'nde asistanken o zaman Yüzüncü Yıl Üniversitesi Tıp Fakültesi Dekanı olan Prof. Dr. Dursun Odabaş'ın bir MR çekimi sırasında Van'a gelmemi teklif etmesi bana hiç de cazip gelmemişti.
Dr. Mehmet Demir Gün geçmiyor ki yazılı ve görsel medyada hastanelerde yaşanan şiddet veya çatışma (fiziki veya sözlü) haberlerine rastlamayalım. Bu durum sadece ülkemize özgü değildir; kısa bir internet araştırmasıyla
SD’nin Haziran 2008’de çıkan 7. sayısında “İçinden tıp geçen filmler” başlığı altında, merkezinde bir hastalığın, hastanın ya da doktorun olduğu filmler üzerine seri yazılara yer vereceğimizi duyurmuştuk. İlk yazımızda, dilimize
Hafızalarımızı tazeleyelim. Sağlık Bakanlığı, Sağlıkta Dönüşüm Programı (SDP) kapsamında “Karar Sürecinde Etkili Bilgiye Erişim, Türkiye Sağlık Bilgi Sistemi” adlı projeler serisine, 2004 yılındaki Aile Hekimliği Bilgi Sistemi (AHBS) ile başladı.
Hekimlik mesleği ile ilaç sanayinin amaçlarının kesişmesi Doktorun ilk ödevi insanları hastalıktan korumaya, hastalığa yol açacak sebepleri önlemeye, hastalanmışsa da iyi etmeye çalışmaktır. İlaç firması ile doktorun amacının ilk bakışta
Bedenimiz ve aklımızla ilgili her türlü rahatsız edici deneyime, hatta “normal” dışı her türlü algılamaya tıbbi açıklamalar getirilmeye çalışılmasını özetleyen bir kavram olan “Hayatın tıplaştırılması”, tıp biliminin günlük hayatlarımıza her
2006 yılında yayınlanan “Türkiye Cumhuriyeti Ruh Sağlığı Politikası” metninde yer alan “Toplum temelli psikiyatri (comunity based psychiatry) modeline geçmeliyiz” ifadesi sağlık sistemi gelişmiş ülkelerde son 20-30 yıldır geçilmiş bir sistemin