Doç. Dr. Barkın Berk

İnsanlar, hastalandıklarında kendilerini tedavi edenlere karşı her zaman minnet ve saygı duymuşlardır. Bilimin daha isminin konulmadığı çağlarda büyü/ritüelik seramoniler ile karışık bitki dekoksiyon ve ekstreleri, doğal minareller, taşlar,  hayvansal ekstreler veya salgılar, bazı zamanlarda insan organları tedavi amaçlı kullanılmıştır. İnsanlar bu yeti ve bilgilere sahip olanları, yüce, ulu güce sahip, tanrısal veya tanrıların elçileri addetmişlerdir. Bu bağlamda eczacılığın ve paralelinde tıp tarihinin başlangıcı bilinmemektedir.

Simya (Alchemy, Al-kimiya), dini ritüeller, keşifler, savaşlar ile başlayan eczacılığın hikâyesi bilgi teknolojileri ve biyoinformatik çağında tüm hızıyla devam etmektedir. Bu süreç içerisinde hiçbir bilim, mesleki uygulamaları veya eğitim, teknolojik değişim ve gelişimin yanı sıra, toplumsal sosyolojik ve psikolojik değişim, politika, ekonomi, ticaret veya hukuksal değişimden eczacılık mesleğinde olduğu kadar etkilenmemiştir.

Eczacı, temel hayat gayelerini yerine getirmeye çalışırken bir yandan toplumun ve değişen dünyanın kendisinden talep ettiği vazifeleri ve servis hizmetini verirken, diğer yandan mesleğine konan kurallar doğrultusunda güncel bilgilere uyum sağlamak zorunda kalmıştır.

Eczacılık meslek eğitmenleri ise sürekli mesleği besleyen diğer disiplinleri öğrenmek, takip etmek, araştırmak ve mesleğe adapte etmeye çalışırken, diğer taraftan mesleği reel dünyada icra edecek veya bilimi sürdürecek meslektaşlarının talep ettiği/ihtiyaç duyduğu şekilde değiştirip yenileyerek onlara aktarmaya çalışmıştır.

Ülkemizdeki eczacılık eğitiminin eğrisini veya doğrusunu, bugünü veya geleceğini tartışmadan önce, eczacılık “sanatının” tanımı ve durum fotoğraflarının tarihi gelişim ile beraber tam ve eksiksiz ortaya konması ve bunlardan gerekli derslerin çıkarılması gerektiği açıktır.

Türkiye’de eczacılık eğitiminin güncel durumu

Eczacılık mesleğinin tarifi ilk olarak, 18 Aralık 1953 tarih ve 6197 Sayılı Kanunda yapılmıştır. Bu kanunun bazı maddeleri, 17 Mayıs 2012 tarih ve 6308 Sayılı Kanunla değiştirilmiştir. Yeni kanuna eklenen en önemli maddelerden birisi, oldukça geniş bir eczacılık tanımıdır.

“Eczacılık; hastalıkların teşhis ve tedavisi ile hastalıklardan korunmada kullanılan tabii ve sentetik kaynaklı ilaç hammaddelerinden değişik farmasötik tipte ilaçların hazırlanması ve hastaya sunulması; ilacın analizlerinin yapılması, farmakolojik etkisinin devamlılığı, emniyeti, etkinliği ve maliyeti bakımından gözetimi; ilaçla ilgili standardizasyon ve kalite güvenliğinin sağlanması ve ilaç kullanımına bağlı sorunlar hakkında hastaların bilgilendirilmesi ve çıkan sorunların bildiriminin yapılmasına ilişkin faaliyetleri yürüten sağlık hizmetidir.”

Bu tanım, bir bakıma eczacının görevleri yanında, eczacılık eğitiminin kapsamında nelerin olması gerektiği ile ilgili ana hatları belirtmektedir. Ulusal yeterlikler çerçevesinde, eczacılık eğitiminin program çıktılarında ilgili konuların yer almasının gereği açıktır.

Günümüzde, 25 tanesi ülkemiz ve 3 tanesi KKTC sınırları içerisinde kuruluşu gerçekleştirilmiş veya gerçekleştirilme aşamasında olan toplam 28 eczacılık fakültesi bulunmaktadır. İlk eczacılık okulu olarak 1839 yılında açılan ve bugünkü İstanbul Üniversitesi Eczacılık Fakültesi’ni oluşturan okuldan sonra 1961-1968 yılları arasında açılan 6 eczacılık okulu ile birlikte fakülte sayısı 1998 yılına kadar 7 adet olarak kalmıştır. O yıldan günümüze kadar açılan eczacılık fakültesi sayısı, 2013 yılında 4 yeni fakültenin daha açılması ile birlikte 28’e ulaşmıştır. Öğrenci alan fakülte sayısı 20 olmuş, bu fakültelere 2012-2013 eğitim yılı başında toplam 1676 yeni öğrenci yerleştirilmiştir (Tablo 1). Eczacılık lisans eğitimi süresi 5 yıldır. Eczacılık dallarına ait yüksek lisans öğretim süresi ortalama 2 yıl, doktora çalışmaları ortalama 4 yıl sürmektedir.

Tablo 1: 2012 YGS sonuçlarına göre öğrenci alan eczacılık fakülteleri, bulundukları iller, kontenjan, yerleşen aday sayısı, minimum ve maksimum puanları

ÜniversiteİlKontenjanYerleşen AdayMinimum PuanMaksimum Puan
1Ağrı İbrahim ÇeçenAğrı2011-2012 döneminde yerleştirme yapılmamıştır
2AnadoluEskişehir129129446,17843488,41233
3AnkaraAnkara159159450,44912493,37272
4AtatürkErzurum6767443,32288478,1111
5Bezm-i Alemİstanbul6060379,49972493,62544
6Bülent EcevitZonguldak2011-2012 döneminde yerleştirme yapılmamıştır
7CumhuriyetSivas2011-2012 döneminde yerleştirme yapılmamıştır
8ÇukurovaAdana2011-2012 döneminde yerleştirme yapılmamıştır
9DicleDiyarbakır2011-2012 döneminde yerleştirme yapılmamıştır
10Doğu AkdenizKıbrıs1010418,39307449,27153
11Egeİzmir118118445,41846485,80293
12ErciyesKayseri6262447,1277485,77789
13ErzincanErzincan2011-2012 döneminde yerleştirme yapılmamıştır
14GaziAnkara118118451,37705509,32484
15HacettepeAnkara103103458,06969499,81725
16İnönüMalatya6262443,184486,00913
17İstanbulİstanbul175175452,78327503,79882
18Karadeniz TeknikTrabzon6262444,28722479,71279
19Kemerburgazİstanbul6060360,01107461,6417
20Marmaraİstanbul139139467,98337489,07959
21Medipolİstanbul6060428,09328502,1508
22MersinMersin6262455,54736485,2241
23TrakyaEdirne2011-2012 döneminde yerleştirme yapılmamıştır
24Uluslararası KıbrısKıbrıs1010377,62821432,26254
25YakındoğuKıbrıs100100306,58891385,34254
26Yeditepeİstanbul7070383,96774477,36502
27Yeni Yüzyılİstanbul5050360,48392465,24168
28Yüzüncü YılVan2011-2012 döneminde yerleştirme yapılmamıştır

2011-2012 öğretim yılında 16 eczacılık fakültesindeki öğrenci ve öğretim elemanları sayıları incelendiğinde Tablo 2 elde edilmektedir.

Tablo 2: 2011-2012 öğretim yılında eczacılık fakültelerine kayıt olan/okuyan/mezun olan öğrenci ve öğretim üye/yardımcılarının cinsiyetleri ile sayıları

Yeni KayıtOkuyanMezunToplamProf.Doç.Y.Doç.Öğr.Gör./Uzm./Araş. Gör.
Toplam1483706998880624784157318
Kadın929405150560316669115253
Erkek554301848320381154265

Rakamlar karşılaştırıldığında sadece 2012 yılında eczacılık fakültelerine kaydolan öğrenci sayısının 190 kişi artmış olduğu görülmektedir.

Sağlık Bakanlığı Sağlık Hizmetleri Genel Müdürlüğü’nün hazırlamış olduğu “2023 Yılı Sağlık İşgücü Hedefleri ve Sağlık Hizmetleri Hakkında Rapor”un eczacılıkla ilgili bölümünde mevcut iş gücü rakamları verilmiş ve 2023 yılı için öngörülen durum belirlenmiştir. Buna göre 2011-2012 öğretim yılında Türkiye’deki 16 eczacılık fakültesine toplam 1483 yeni kayıt yapılmıştır. Bu yıl mezun olanlarla birlikte mevcut eczacı sayısı, yaklaşık 27 bin olacaktır. Bu yıldan itibaren yeni kayıt yaptıran öğrenci sayısının yaklaşık aynı kalması durumunda 2023 yılı sonunda eczacı sayısının yaklaşık 37 bin olacağı hesaplanmaktadır. Yeni düzenlemeyle, her 3 bin 500 kişiye bir eczane düşmesi ve bazı eczanelerin yardımcı eczacı çalıştırması durumunda, serbest eczanelerde çalışan eczacı sayısının 30 bin civarında olması beklenmektedir. Hastanelerde klinik eczacılık uygulamalarının yaygınlaşmasıyla bu sektördeki eczacı sayısının da 7 bin civarında olması gerektiği öngörülmektedir. Böylece öğrenci kontenjanlarının aynı kalması durumunda, 2023 hedeflerinde mezun eczacı sayısı ile çalışan eczacı sayısı rakamlarının eşit olacağı hesaplanmaktadır.

2001-2012 yılları arasında eczacılık fakültelerindeki öğretim üye ve yardımcılarının yıllara göre sayılarındaki değişim  (Tablo 3) incelendiğinde, 11 yıl içerisinde toplam öğretim üyesi sayısındaki artış 145 kişi iken özellikle araştırma görevlisi sayısında düşüş gözlenmektedir. 2001 yılında öğretim elemanı başına düşen öğrenci sayısı 11,8 iken günümüzde 14’lere çıkmaktadır. Kaldı ki bu istatistik homojen dağılımı göstermemektedir. Fakültelerde öğretim veren öğretim üyeleri ve yardımcıları eski ve köklü kurumlarda lokalize halde bulunmaktadır. Eğitim, yeni açılan fakültelerden görevlendirme yolu ile yürütülmektedir. Yeni kurulan fakültelerde öğretim üyesi/yardımcısı başına düşen öğrenci sayıları, bahsi geçen sayının onlu katlarına ulaşmaktadır.

Tablo 3: 2001-2012 öğretim yılları arasında eczacılık fakültesi öğretim üye/yardımcıları sayıları

YıllarToplamÖğretim Üyesi ToplamProf.Doç.Yrd.Doç.Öğr. Yard. ToplamÖğretim Grv.UzmanAraş. Gör
2001-2002736352180681043841619349
2002-2003753354184641063991823358
2003-2004735356193631003792022337
2004-200573236320163993692219328
2005-2006733366195681033672019328
2006-2007721393204831063282219287
2007-2008780424207881293561724315
2008-20097434282021031233151726272
2009-20107344482171021292862021245
2010-2011751456225961352951725253
2011-2012816497249841643191526278

Eczacılık öğretiminde de diğer bilimlerde olduğu gibi öğretim üyeliğine giden yol lisansüstü programlar ile başlamaktadır. 2001-2012 yılları arasında eczacılık fakültelerinin yüksek lisans programları 1515, doktora programları 417 mezun vermiştir. (Tablo 4)

Tablo 4: 2001-2012 Öğretim yılları arasında eczacılık fakülteleri yüksek lisans ve doktora programlarına kayıt olan /okumakta olan/ mezun öğrenci sayıları

YıllarYeni KayıtHalen Okumakta OlanMezun
ToplamYüksek LisansDoktoraToplamYüksek LisansDoktoraToplamYüksek LisansDoktora
2001-2002239187526134002131017229
2002-2003246190567224692531198534
2003-2004249176737824942881289731
2004-20052802047683354029314110833
2005-20063082327689257431815812929
2006-20072531985491260231014811038
2007-20083422766697165631519315241
2008-20093632937099763236521216745
2009-201039130685113680033621116051
2010-201130822979100567632928424242
2011-2012462302160119976543423719344

Eczacılıkta, lisansüstü öğretimi, temel bilimler ve meslek bilimleri olmak üzere ikiye ayrılmaktadır. Genel yönelim olarak meslek bilimleri eczacılık mezunları tarafından tercih edilirken, temel bilimler ilgili lisans mezunları tarafından da tercih edilmektedir. Eczacılık lisansından farklı bir lisans sahibi, meslek bilimlerinde lisansüstü eğitim almak isterse lisansüstü eğitim konusuna koordineli meslek lisans dersleri kendisine lisansüstü eğitim sürecinde verilmektedir.  (Tablo 5)

Tablo 5: 2001-2012 öğretim yılları arasında eczacılık fakülteleri yüksek lisans ve doktora programlarına kayıt olan /okumakta olan/ mezun öğrencilerin programlardaki genel dağılımları

Yeni KayıtOkuyanMezun
ToplamY.
Lisans
DoktoraToplamY.
Lisans
DoktoraToplamY.
Lisans
Doktora
Programlar462302160119976543423719344
Eczacılık Temel Bilimleri9264282641739133249
Farmakognozi8851372321438948417
Farmakoloji6444201751215436333
Farmasötik Kimya7052181721185452448
Farmasötik Mikrobiyoloji1486382315981
Farmasötik Toksikoloji4230129862361376
Farmasötik Teknoloji693534174977739327
Eczacılık İşletmeciliği6331871122
Farmasötik Biyoteknoloji3121064321
Eczacılık Meslek Bilimleri14141414
Radyofarmasi41322

Genellikle eczacılık temel bilimlerine başvuran adayların yaklaşık yarısının kimya, biyoloji ağırlıklı olmak kaydıyla diğer lisans mezunlarından oluştuğu, meslek bilimlerinin ise tamamının eczacılık mezunlarından olduğu kabul edilirse, kaba bir hesapla 2012 yılında eczacılık fakültelerinden mezun olan 988 öğrencinin yaklaşık %27’sinin yüksek lisans programına devam etmeyi tercih ettiği görülmektedir. Bu durum geçmiş yıllar ile paralellik göstermektedir. Ancak eczacılık fakültelerinin tamamında lisansüstü eğitim bulunmamakta veya YÖK lisansüstü/doktora program açma kriterleri tutturulamamaktadır. Dolayısıyla yeni açılan fakülteler hem araştırma görevlisi bulmakta eskilerine göre zorlanmakta hem de kendi bünyelerinde öğretim üyesi yetiştirememektedirler. Yanı sıra eski fakülteler ise hem lisansüstü eğitimi verdikleri öğrencilere kadro yaratamamakta, hem de doktoralı mezunlarını hızla öğretim üyesi kategorisine yükseltememektedir. Doktoralı mezun ise ya alternatif olarak 5+6 yılını geçirdiği fakültede kalmakta inat etmekte veya serbest eczacılık veya endüstriye yönelmektedir. Bu durum, yüksek lisans mezuniyet düzeyinde veya doktora eğitim sürecinde akademik hayatı terk etmesine sebep olmaktadır. (Tablo 6-7)

Tablo 6: 2001-2012 yılları arasında eczacılık fakültelerindeki yüksek lisans programlarını bitirip, daha sonra doktora programlarına kayıt yaptıran öğrenci sayıları ve programlara göre dağılımı

ProgramlarDurum2001-20022002-20032003-20042004-20052005-20062006-20072007-20082008-20092009-20102010-20112011-2012Toplam%Değişim
Eczacılık Temel BilimleriY.L Mezun241623232820293139252428259,22
Kayıt Olan988189162012251428167
FarmakognoziY.L Mezun151212202421231228384124661,79
Kayıt Olan7810121651410161737152
FarmakolojiY.L Mezun10141191811291722383321258,02
Kayıt Olan161111108551810920123
Farmasötik KimyaY.L Mezun1697171812253122654426642,48
Kayıt Olan12759177101051318113
Farmasötik MikrobiyolojiY.L Mezun21562510881386841,18
Kayıt Olan1215302314628
Farmasötik ToksikolojiY.L Mezun51084117101181279393,55
Kayıt Olan6888108451171287
Farmasötik TeknolojiY.L Mezun201827211325225128373229453,74
Kayıt Olan12112614781011131234158
Eczacılık İşletmeciliğiY.L Mezun142383343203357,58
Kayıt Olan0130231042319
Farmasötik BiyoteknolojiY.L Mezun102340122221936,84
Kayıt Olan101010010127
Eczacılık Meslek BilimleriY.L Mezun000213000006
Kayıt Olan003032000008
RadyofarmasiY.L Mezun000000000022
Kayıt Olan000000000000

Eczacılık meslek bilimleri ve radyofarmasi programları göz önüne alınmadığında yüksek lisans programlarını bitiren öğrencilerin sadece %56’sı öğrenimlerine doktora seviyesinde devam etmektedir.

Aynı yıllar arasında ilgili bölümlerde kayıtlı olan öğrenci ve mezun olan öğrenci yüzde oranı Tablo 7 yardımıyla incelendiğinde doktora programını bitirme oranının ortalama % 49 olduğu gözlenmektedir.

Tablo 7: 2001-2012 yılları arasında eczacılık fakültelerindeki doktora programlarına kayıt yaptıran ve mezun olan öğrenci sayılarının programlara göre dağılımı

ProgramlarDurum2001-20022002-20032003-20042004-20052005-20062006-20072007-20082008-20092009-20102010-20112011-2012Toplam% Değişim
Eczacılık Temel BilimleriKayıt Olan98818916201225142816735,93
Mezun8457253863960
FarmakognoziKayıt Olan781012165141016173715244,08
Mezun28686364107767
FarmakolojiKayıt Olan16111110855181092012354,47
Mezun65548911727367
Farmasötik KimyaKayıt Olan1275917710105131811361,06
Mezun56766656113869
Farmasötik MikrobiyolojiKayıt Olan121530231462839,29
Mezun0111100114111
Farmasötik ToksikolojiKayıt Olan688810845117128748,28
Mezun1313170587642
Farmasötik TeknolojiKayıt Olan1211261478101113123415852,53
Mezun44624813131111783
Eczacılık İşletmeciliğiKayıt Olan013023104231926,32
Mezun010000011025
Farmasötik BiyoteknolojiKayıt Olan10101001012785,71
Mezun000210101016
Eczacılık Meslek BilimleriKayıt Olan003032000008
Mezun000000000000
RadyofarmasiKayıt Olan000000000000
Mezun000000000000

Sağlık Bakanlığı 2011 istatistiklerine göre Türkiye’de 26 bin 89 eczacı bulunmaktadır. Bu rakamın 1891’i Bakanlığa bağlı hastane (1448) ve diğer birimlerde (443) görev yapmaktadır. Aynı istatistiğe göre akademik unvanına bakmaksızın 245 tanesi üniversitelerde, 23 bin 953’ü ise serbest olarak veya endüstride çalışmaktadır. 2012 Dünya Sağlık Örgütü verilerine göre ise ülkemizde her 100 bin kişiye 35 adet eczacı düşmektedir.

Gelişmeler, problemler, sonuç ve yorumlar

Eczacılık, meslek olarak cazibesini yitirmeyen meslekler arasındaki yerini hala korumakla beraber diğer mesleklerde olduğu gibi ülkemizde ciddi eğitsel ve uygulama sorunları ile karşı karşıyadır.

Uluslararası Eczacılık Federasyonu (FIP, International Pharmaceutical Federation), WHO ve UNESCO eczacılık lisans eğitiminin global anlamda, hem günümüzün hem de geleceğin toplumsal ve işgücü ihtiyacına yönelik değişen bilim ve uygulamalar ışığında tekrar düzenlenmesi amacıyla bir çalışma gurubu kurmuş ve 2012 yılında yayımladıkları raporda, izlenmesi gerekli eğitim stratejisinin genelden bağımsız olarak toplumsal ihtiyaç ve işgücüne yönelik olması gerekliliğini vurgulamıştır.

Sağlık Bakanlığı ve Türk Eczacılar Birliği istatistiklerine göre eczacıların lisansüstü eğitimi alsa bile %90’ından fazlasının serbest eczacılığı tercih ettiği, bu oranın sadece %3 civarının endüstriye yönlendiği gözlenmektedir.

Eczacılık fakültesi mezunları, yukarıda belirtildiği gibi 6308 sayılı yasa ile ilaç, kozmetik, besin takviyeleri, ruhsatlı bitkisel ürünlerin hazırlanması, hastaya sunulmasından sorumludur. Yanı sıra bu preparatlarda araştırma geliştirme çalışmaları, ilacın analizlerinin yapılması, farmakolojik etkisinin devamlılığı, emniyeti, etkinliği ve maliyeti bakımından gözetimi, ilaçla ilgili standardizasyon ve kalite güvenliğinin sağlanması ve ilaç kullanımına bağlı sorunlar hakkında hastaların bilgilendirilmesi ve çıkan sorunların bildiriminin yapılmasına ilişkin faaliyetlerin tümünden de sorumludur. Eczacı; eczane, ecza deposu mesul müdürlüğü, ilaç üretim tesisi, kozmetik imalathanesi, ilaç Ar-Ge merkezi gibi müesseseleri açabilir veya bu tür resmî ya da özel müesseselerde mesul müdürlük yapabilecek tek yetkilidir.

Yukarıda sayılan tüm işleri yapabilecek seviyede mezun yetiştirebilmek için ülkemizde takip edilen lisans/lisansüstü eğitim yeterli mi? Kuşkusuz ki bilimsel kısmı için evet, örneğin Ar-Ge çalışmalarından, ilaç etkinliğinin belirlenmesine, kozmetik ve tıbbi bitkisel ürünler hazırlanmasına kadar gerekli tüm dersler eğitim sistemimiz içeriğinde bulunmakta. Ancak hasta bakımı, psikoloji, hukuk, beslenme ve besin destekleri, muhasebe, iş idaresi, pazarlama vb. derslerin çok kapsamlı lisans düzeyinde gösterilmemesi veya bu dalların lisansüstü eğitimde yoksunluğu, mezunlar için gerçek hayatta ciddi problem oluşturmaktadır.

Yanı sıra biyoteknoloji, klinik ve sosyal eczacılık, eczacılık/eczane işletmesi/işletmeciliği gibi dallarda eğitmen sayımız çok az, diğer dallarda ise geçmişte günümüz ihtiyacını karşılayacak şekilde planlanmamış durumdadır.

Bir diğer problem, mezunların yukarıda belirtilen sebeplerden %90’ından fazlasının serbest eczacılığa yönelmesi ve bu işi Ankara, İstanbul, İzmir veya Adana gibi gelişmiş şehir veya yörelerde yapmak istemesi, 6308 sayılı yasa ile artık nüfus başına eczane sayısına planlama getirilmiş, yardımcı eczacılık kısaca usta-çırak ilişkisi tekrar uygulamaya konmuş, gelişmemiş yörelere planlama dahilinde yeni mezunların yönlenmesi planlanmıştır.

Gözden kaçan problem, ihtiyaç sayısı veya planlanan kadar eczacı yetiştirsek de, artan nüfusa bağlantılı, bu popüler mesleğe talebin de artmakta olmasıdır. Ebeveynler çocuklarının eczacı olmasını ve geleceklerini garanti altına almak istemektedir. Bu durum, yönetimleri eczacılık fakültesi sayısını arttırmaya yönlendirmekte ve kısa sürede çok sayıda fakülte kurulmasına izin verilmektedir. Yaklaşım yanlış olmamakla beraber, açılan bu fakültelerde temel bilimler haricinde “ki bu dalların eğitimi eczacılar haricinde de verilebilmektedir”, meslek bilimlerini öğretecek yeterli sayıda öğretim üyesi bulunmamakta ve bulunan öğretim üyeleri ise eski ve köklü kurumlarda, merkez illerde lokalize durumda bulunmaktadır. Öğretim üyesinin yetiştirilmesi için gerekli olan öğretim yardımcısı, araştırma görevlisi sayısı ise gün geçtikçe piyasa şartları sebebiyle düşmekte, serbest eczacılık, yeni mezuna daha cazip gelmektedir. Öğretim üyesi atanabilecek durumda olanlar ise gene kendi eğitildikleri kurumları tercih etmektedirler. Bu durum yeni açılan fakültelerde, öğretim üyesi açığının eczacılık lisans, yüksek lisans, doktora mezunu olmayanların meslek bilimlerine öğretim üyesi olarak atanması sonucunu doğurmaktadır. Bu noktada eczacılık mesleğinin ve eğitiminin tarihsel gelişim içerisinde ve günümüz uygulamasında usta-çırak eğitimine dayandığını, lisans eğitiminin kalitesinin düşürülmesi ve tek yönlü verilmesinin açabileceği sorunları hatırlamak faydalıdır ve acil olarak problem çözümlenmelidir.

Ülkemiz ilaç Ar-Ge ve üretiminde dışa bağımlıdır. Eczacıların ilaç endüstrisinde %2 civarında istihdam edilmesi gerçekte iki nedene dayanmaktadır. Bunların ilki, yeni mezun eczacının serbest eczacılığı tercih etmesi” ki genelde firmalar tarafından telaffuz edilen budur” ve firmaların daha düşük maliyetle aynı işi yapabildiklerine inandıkları personeli istihdam etme isteklerinin yanı sıra eğitim döneminde personele harcadıkları yatırımın daha sonra boşa gitmesini istememeleridir. Bu yaklaşım, ticari açıdan doğrudur ve eczacılıkta lisans/lisansüstü düzeyindeki eğitimler ya akademik ya da piyasa eczacısı yetiştirmek üzerine kurulmuştur. Ancak bu durum firmalarda “kopyala-yapıştır” uygulamasını da beraberinde getirmekte ve inovatör olmalarını belli ölçüde kısıtlamaktadır. Ülkemizde 2023 yılında ilaçta üretim ve Ar-Ge’de yerli sanayi ile dışa bağımlılık azaltılmak, akademi-endüstri işbirliği arttırılmak isteniyor ise endüstriyel, eczacılık eğitimine hem lisans hem de yüksek lisans düzeyinde hemen başlanmalı, biyoteknoloji, farmasötik mikrobiyoloji, kişiselleştirilmiş ilaç tasarımı geleceğin dallarında eğitim yaygınlaştırılmalıdır. Eğitim sürecinde firmaların çeşitli maliyetlerinin azaltılması ve eczacının firmanın ihtiyaçlarını karşılayacak ve tercih edilmesini arttıracak katma değerler ile şekillendirilmesi gerekmektedir.

Eczacıların bir diğer sorunu da diplomalarının uluslararası arenada tanınmamasıdır. Eczacılık eğitimin akreditasyonu, kalitesinin belirli uluslararası kriterlerin üstüne çekilmesi için gerekli çalışmalara, eczacılık fakültelerinin katılımı ile kurulan ECZAK (Eczacılık Akreditasyonu) adı altında gönüllü oluşum ile başlanılmıştır. Bu oluşumun kısa süreçte bağımsız resmi yapısına kavuşturulması ile eczacılık eğitiminde kalite kriterleri ve denetimi oluşturulacaktır.

Eczacılık eğitimini ve eczacılık uygulamalarını, eczacıların yetkinliklerini eleştirmek çok kolay olmakla beraber, meslek dalımızın hastayla en son ve en çok karşı karşıya, en çok toplum sağlığı ile ilgili, en değişken meslek olduğunu unutmamakta fayda olduğunu düşünüyoruz. Ülkemizin refahı ve mutlu bir toplum olmasının yollarından birisinin; onu sağlıklı tutabilecek son basamağın eğitiminin kuvvetlenmesinden, saygınlığının ve refahının devam etmesinden geçtiği kanaatindeyiz.

Kaynaklar

2012 FIP Global Pharmacy Workforce Report, FIPed publications, 2012.

2023 Yılı Sağlık İşgücü Hedefleri ve Sağlık Hizmetleri Hakkında Rapor, T.C. Sağlık Bakanlığı Sağlık Hizmetleri Genel Müdürlüğü Ankara, 2012.

Düşük Cirolu Serbest Eczaneler Araştırması, TEB yayınları, 2007.

Kremers and Urdang’s History of Pharmacy, Glenn Sonnedeker, American Institute of the History of Pharmacy publication, 1976.

ÖSYM İstatistikleri, 2001-2012

Sağlık İstatistikleri 2011 Yıllığı, Sağlık Bakanlığı Yayınları, 2011.

Türkiye’de Sağlık Eğitimi ve Sağlık İnsan Gücü Durum Raporu, YÖK Yayınları, 2010.

Yazının PDF versiyonuna ulaşmak için  Tıklayınız. 

Haziran-Temmuz-Ağustos 2013 tarihli Sağlık Düşüncesi ve Tıp Kültürü Dergisi, 27. sayı, s: 40-45’den alıntılanmıştır.